O książce: 1978 / "... Od czasów starożytnych zakorzeniło się wśród nas takie niepisane prawo, że geniuszom wolno wszystko. Mówią, że to wyjątkowe jednostki, mają specyficzną psychikę i przez tę „wyjątkową” psychikę muszą przebaczać to, czego innym bynajmniej nie wybacza się. Kiedy czasem kłócą się na ten temat, są obrońcami nietykalności geniuszy koniecznie przytocz jako przykład anegdoty z życia różnych znanych osób. Co ciekawe, większość z tych anegdot wiąże się z pijackimi przygodami celebrytów lub jakimiś ekscentrycznymi działaniami, często graniczącymi ze zwykłym chuligaństwem. I wtedy przypominam sobie jedną prostą historię, w której nie ma jednak geniuszy w powszechnie przyjętym znaczeniu. ale wszyscy zwykli ludzie. Ale tak jak słońce i niebo z chmurami odbijają się w kropli wody, tak ta historia odzwierciedla całą niespójność wymyślonej teorii o nietykalności i nietykalności osób naznaczonych geniuszem. …»